Nú eru kosningar og undanfarnar vikur höfum við verið á ferð um kjördæmið, hitt kjósendur og spurt hvað brenni á þeim. Vextir og verðbólga eru yfirleitt fyrsta svar, það snertir okkur öll og heimilisbókhald margra er komið að þolmörkum. Það er mikilvægt að eftir kosningar komist að stjórn sem ætli sér að nálgast efnahagsmálin út frá félagslegum forsendum, vinna að jöfnuði og meta fólk ofar fjármunum.
Eftir að við ávörpum vextina nefna mörg menntamál, heilbrigðiskerfið, samgöngur – og kannski er það af því að við erum fulltrúar VG að stærstur hluti viðmælenda okkar kemur inn á náttúruverndina. Fólk óttast það að rödd náttúruverndar detti út af þingi. Að eftir kosningar verði engin varúðarsjónarmið gagnvart uppbyggingu sjókvíaeldis, vindmyllugarða eða virkjanaframkvæmda. Flokkar sem fara með himinskautum í könnunum lofa því að nú verði virkjað, að nýtingarflokkur verði tæmdur á næstu 10 árum, það er daðrað við einkavæðingu Landsvirkjunar, að einkaaðilum verði hleypt um fjöll og dali með vindmyllur, að firðir verði fylltir af eldislaxi – og allt of fá þeirra sem gefa kost á sér til þings leyfa sér að spyrja „af hverju“?
Skynsemi eða hroki
Af hverju að einkavæða Landsvirkjun? Það væri aðeins til að koma verðmætustu auðlind þjóðarinnar í vasa auðmanna. Af hverju að virkja meira? Nú þegar fer óheyrilegt magn raforku hér á landi í að grafa eftir rafmyntum, margföld notkun heimilanna. Af hverju að halda áfram uppbyggingu sjókvíaeldis? Af hverju ekki að fasa út eldi í opnum kvíum og vernda villta laxastofninn, koma í veg fyrir að firðir og lífríki verði fyrir óbætanlegum skaða.
Af hverju heldur okkar kynslóð að hún eigi rétt til þess að ganga þannig á sameiginlegar auðlindir þjóðarinnar að við skiljum minna eftir handa börnum okkar en við fengum sjálf? Minna af hreinni ósnortinni náttúru, minna af virkjanakostum, minna af heilbrigðu lífríki. Í því er engin skynsemi, aðeins hroki og eigingirni.
Kjósum með hjartanu
Í þessum kosningum heyrum við að mörg ætli fyrst og fremst að kjósa út frá efnahagsmálum, eða jafnvel að kjósa taktískt. Það er alveg skiljanlegt, en samt sem áður er meira sem brennur á fólki og ég skora á þau sem hafa hugsjón fyrir náttúruvernd, friðarhyggju, femínisma og félagshyggju að kjósa með þeirri sannfæringu. Aðeins VG hafa dregið fram náttúruverndar umræðuna undanfarnar vikur, aðeins VG hafa talað fyrir friðun Seyðisfjarðar, Eyjafjarðar og Öxarfjarðar. Við megum ekki tapa þeirri rödd og tal um að við mælumst ekki yfir 5% á landsvísu skiptir ekki máli, við getum náð inn kjördæmakjörnum manni sama hvernig landsprósentan er og hreyfingin stendur sterkar hér í Norðausturkjördæmi en annars staðar á landinu. Vöndum okkur á kjördag, kjósum eftir sannfæringunni og munum að hjartað er vinstra megin.
Sindri Geir Óskarsson, oddviti VG í Norðausturkjördæmi