Nú þegar fimm ár eru liðin frá því að ríki heims komu sér saman um sautján heimsmarkmið Sameinuðu þjóðanna um sjálfbæra þróun hefur komið í ljós að markmiðið um kynjajafnrétti er það markmið sem lengst er í land með. Ekkert land í heiminum hefur náð að afnema að fullu mismunun og ofbeldi sem konur og stúlkur verða fyrir vegna kyns síns. Jafnréttisþing 2020, sem fram fer í Hörpu á morgun, er helgað heimsmarkmiðunum og jafnrétti í breyttum heimi. Kröftugir fyrirlesarar og listafólk hefur verið kallað til leiks til að taka þátt í þessari umræðu.
Sérstaklega verður litið til samspils umhverfismála og jafnréttismála en það verður sífellt ljósara að loftslagsváin er kynjuð, þar sem afleiðingarnar koma í meiri mæli niður á konum sem eru jafnframt ólíklegri til að hafa áhrif á ákvarðanatöku. Kannski kemur það því ekki á óvart að almennt eru karlar líklegri en konur til að afneita loftslagsvandanum og setja sig upp á móti aðgerðum til að sporna gegn hlýnun jarðar. Konur og stúlkur sem eru framarlega í baráttunni fyrir sjálfbærum heimi verða oft fyrir kynferðislegri og kynbundinni áreitni.
Á jafnréttisþingi verður fjallað sérstaklega um átakaorðræðu í loftslagsmálum, þar á meðal út frá sjónarhóli fötlunar. Þá verður fjallað um framtíðaráskoranir í tengslum við tæknibreytingar, loftslagsbreytingar og nýja atvinnu- og lifnaðarhætti og velt upp hvaða áhrif þessir þættir kunna að hafa á stöðu kynjanna í íslensku samfélagi. Loks er hluti dagskrárinnar skipulagður í samvinnu við Stúdentaráð Háskóla Íslands og verður þar meðal annars fjallað um hugmyndafræði grænkera og karlmennsku.
Þótt Ísland standi framarlega í jafnréttismálum er enn langt í land. Ég á mér von um að Ísland verði meðal fyrstu ríkja heims til að ná heimsmarkmiðinu um jafnrétti kynjanna. Vert er að skoða gaumgæfilega hvernig jafnrétti lítur út í breyttum heimi þar sem sjálfbær þróun er ekki lengur aðeins falleg hugmyndafræði, heldur eini valkosturinn sem við höfum.
Ég hvet fólk til að fjölmenna á Jafnréttisþing í Hörpu á morgun!
Höfundur er forsætisráðherra.