Greinar

Umhverfismál hafa enga rödd á Alþingi. Enginn málsvari er þar lengur fyrir náttúruna og mikilvægi þess að á hana sé hlustað og hún vernduð gegn gróðaöflum sem sjá botnlausa nýtni hennar sem eina kostinn. Þess í stað er keyrt á blindri hagnaðarsýki sem engu eirir og tekur engum rökum.  Tillögur að lagabreytingum eru lagðar fram […]

1.maí hefur löngum verið dagur samstöðu, baráttu og vonar. Þetta er dagur verkalýðsins sem hefur lengi barist fyrir betri kjörum, styttri vinnudegi, mannsæmandi launum og auknu öryggi á vinnustöðum. En þessi dagur er líka áminning um að baráttan er ekki búin, hún heldur áfram í nýjum myndum, með nýjum áskorunum og nú á Kvennaári 2025

Árið er 2025 og verkalýðsbaráttan heldur áfram. Nú 1. maí, á alþjóðlegum baráttudegi verkalýðsins, og á Kvennaári er vert að minnast kvennastarfa og þeirrar baráttu sem háð hefur verið í nafni jöfnuðar og kvenfrelsis hér á Íslandi síðustu fimmtíu ár. Því þrátt fyrir háleitar yfirlýsingar um jafnrétti og samfélagslegt réttlæti halda konur áfram að bera

Kæru félagar. Við hittumst í dag, á baráttudegi launafólks, á óvenjulegum ólgutímum – í skugga stríðs og ójöfnuðar. Þetta er dagur baráttu – en líka vonar. Dagur krafna – en líka samstöðu. Og hann kallar á okkur öll. Hann kallar á það að við stillum okkur saman, finnum okkar sameiginlega tón og skerpum á því

Á páskum minnumst við þess að þrír menn voru líflátnir á kvalarfullan hátt á Golgatahæð við Jerúsalem í Palestínu, fyrir rúmum 2000 árum. Einmitt nú, árið 2025, eru dag hvern tugir ef ekki hundruð saklauss fólks á öllum aldri tekið af lífi eða svelt til dauða í því sama landi. Fyrir 2000 árum reis einn

Í myrkri átakanna á Gaza má greina þau sem verða verst úti – börnin. Þau sem fæddust í heim þar sem hvorki öryggi né von er fyrir hendi. Samkvæmt UNICEF hafa tugþúsundir barna á Gaza misst líf sitt, limi, foreldra, heimili og tækifæri til að lifa hefðbundna barnæsku. Barnasáttmáli Sameinuðu þjóðanna, sáttmáli sem flest ríki

Alþjóðasamfélagið hefur brugðist Palestínu. Evrópa, nánast öll, hefur brugðist Palestínu. Evrópusambandið hefur brugðist Palestínu. Heimsbyggðin, með fáeinum undantekningum, hefur þegjandi horft upp á þjóðarmorð í Palestínu. Í raun hafa hin svokölluðu „vestrænu lýðræðisríki“ fallið algjörlega á prófi mennskunnar vegna ástandsins í Palestínu. Þau hafa fallið á prófi mannúðar, á prófi samhygðar, á prófi mannréttinda og

Við viljum kalla samfélagið okkar velferðarsamfélag. Hugtakið byggir á þeim skilningi að ákveðin grunnþjónusta sé tryggð öllum, óháð aðstæðum eða framlagi. Menntakerfið, sem er nánast gjaldfrjálst frá fyrsta ári í grunnskóla og þar til námi er lokið, jafnvel nám á háskólastigi er nokkurn vegin gjaldfrjálst. Þessi réttur til menntunar stendur öllum landsmönnum til boða og

Ég held að við könnumst öll við augnablik og stundir þar sem náttúran talar. Ekki með orðum, heldur með þögn, hvin, skrjáfi, fuglasöng, hljóðum sem sökkva inn í vitundina. Það getur gerst á berangri á Ströndum, í grýttu hrauni á Reykjanesskaga, í ferskum ilminum af mosa eftir rigningu. Á slíkum stundum vitum við að landið

Þrálátt stef og ofnotað er það um að menntun sé dýr þegar einmitt er mikilvægt að hún kosti eða öllu heldur sé fjármögnuð svo að vel sé að henni staðið. Fögur fyrirheit núverandi ríkisstjórnar um áherslu á menntamál virðast hafa verið innantómt gjálfur enda engin teikn á lofti um aukna fjármögnun eða annað uppbyggilegt og

Það er sorglegt en samt staðreynd að þörf er á Kvennaathvarfi og við verðum að tryggja að slíkt úrræði sé til staðar fyrir konur og börn sem flýja heimili sín. Um leið verðum við að segja komið gott af ofbeldi í garð kvenna. Sem betur fer fara margir karlmenn í gegn um lífið án þess

Margt bendir þó til að skriður sé að komast á málin og að hin margboðaða framkvæmd verði að veruleika í tiltölulega náinni framtíð. Það gefur tilefni til að huga að ýmsu því sem gera þarf áður en unnt er að hleypa vöskum jarðvegsverktökum að með vinnuvélar sínar. Þar eru fornleifarannsóknir ofarlega á blaði. Ljóst er